Van Keno City naar Dawson City

Vanmorgen schoven we de gordijnen open en de dag zag er grijs uit en het miezerde een beetje. Na weer een ontbijtje met boterhammen en nutella pakten we alles in en verlieten we het Silvermoon Bunkhouse in Keno City rond 0815 uur om weer terug te rijden over de 40 km lange onverharde Silver Trail richting Seward Junction. Af en toe regende het, af en toe miezerde het, af en toe was het droog en heel af en toe kwam de zon even door. Onderweg hebben we niet zo heel veel gezien, laaghangende slierten bewolking voor de bergen, een paar sno-shoe Hare's die in de berm weghuppelden, en een stel herten.

We spraken met een man die ook in de Silvermoon Bunkhouse overnachtte, en die vertelde dat het wildlife hier een stuk schuwer is als bijv. in BC en Alberta; er zijn te weinig mensen die ze tegenkomen, en de meeste die de beestjes tegenkomen zijn jagers, en daar houden ze dus niet van... Snap ik.

Door al het slechte weer en de onverharde weg zag de Chevrolet er niet meer uit, van boven tot onder zat-ie onder de modder...wel leuk !

Nadat we de Seward Junction voorbij waren reden we verder over de Klondike Highway #2, voorbij het kruispunt met de Dempster Highway, naar Dawson City. Onderweg nog een lunchstop gemaakt bij de Moose Creek Lodge, ergens rond 1200 uur, dus dat kwam precies goed uit. Breakfastkaart werd net omgeruild voor de lunchkaart, en na een beef/vegetable soup, een Honey Ham sandwich en een grilled cheese sandwich reden we de laatste 120 km. naar Dawson.

Rond 1545 waren we in Dawson en checkten in bij het Eldorada Hotel. Meteen even rondgelopen door het plaatsje, maar het miezerde nog steeds en het was eigenlijke een flinke modderzooi buiten, besloten we om terug te lopen naar het hotel. We hebben wel even een blik op de diverse gekleurde, oude huizen geworpen, en het zag er, ondanks de miezer, best leuk uit allemaal. We komen na Eagle Plains toch weer terug in Dawson, en dan voor 2 nachten, dus het dorp verkennen we dan wel helemaal. En...natuurlijk gaan we dan lid worden van de Sour-Toe club !

Internet is hier niet zo denderend, gelimiteerd tot 250MB per dag, dus we proberen in ieder geval de verhaaltjes te posten, en als het lukt ook de foto's. Hoe het internet morgen in Eagle Plains is, geen idee, maar het lijkt wel hoe noordelijker, hoe slechter ! Gisteren in Keno hadden we helemaal niets...

Stay Tuned !

Carin & Eric

Van Carmacks naar Keno City

Voor deze ochtend hadden we de wekker gezet, 0700 uur zou-ie afgaan, en dat deed-ie ook. We hadden gisteren al brood en melk gehaald, dus vandaag hadden we boterhammen met nutella voor het ontbijt ! Het enige tentje waar je hier kan ontbijten zit bij het hotel, zijn we gisteravond geweest, maar was niet zo uitnodigend. De spare-ribs waren wel aardig, maar de lasagna was een beetje heel erg heet (waarschijnlijk te lang in de oven en/of magnetron gestaan) en smaakte naar plastic of rubber. En, het voorgerecht kwam tegelijk met het hoofdgerecht, waarschijnlijk een plaatselijke gewoonte !

Dus, na de boterhammen reden we rond 0830 weg, over de #2 North richting Yukon Crossing en Pelly Crossing. Bij deze twee kleine stopplaatsen kan je tanken en in het tankstation kan je diverse etenswaren en allerhande zaken die je evt. nodig zou hebben aanschaffen. Crossing betekend ook dt je een rivier over gaat, dus er is bij allebei een brug over de rivier. Hierna sloegen we af om over de #11 East naar Mayo en Keno City te rijden. We hadden het idee om in Mayo wat te lunchen, maar helaas, de Burger Shack was gesloten (en ging waarschijnlijk nooit meer open) en de pizzaboer had er ook al de brui aangegeven. Allemaal volgens het meisje wat ons hielp in de enige supermarkt in het dorp. En, vertelde ze, dat de pizzaboer ook een restaurantje in Keno City had (het enige restaurant in Keno City) en dat dat dus ook gesloten was. Dussuh...geen pizza vanavond ! Helemaal niks vanavond als we pech hadden ! We zouden wel zien...

Na Mayo reden we de Silver Trail op, een onverharde weg van zo'n 40 km tot aan Keno. Redelijk te doen, sommige stukjes wat minder, maar niet echt problematisch. Onderweg zo hier en daar wat regenbuitjes gehad, maar de weg bleef redelijk begaanbaar.
Uiteindelijk in Keno aangekomen, en wat een dorp is dit zeg ! Er schijnen in de zomer 29 mensen te wonen, en in de winter 14 (aldus een man uit Texas die we spraken). Of dat waar is, geen idee, maar heel veel is het hier niet. We zijn even in het Mining Museum geweest, was niet erg druk daar trouwens, wel leuk om even het eea uit de oude tijd te bekijken. Hierna hebben we iets gedronken in het Sourdough Cafe, en hebben we nog een klein rondje gelopen. Gelukkig hebben we ook nog wat kunnen eten, in het Keno City hotel konden we kiezen uit een soort pasta soep, een beef stew potje en ook konden ze grilled cheese sandwiches maken ! Nou, doe maar die maar dan !

Na het eten zijn we 's avonds nog even de berg op gereden, richting de signpost; da's ongeveer 10 km, maar halverwege zijn we omgekeerd omdat de weg te slecht werd. Wel hebben we een eland-kalfje gezien, deze sprong met rubberen poten van de weg meteen het struikgewas in. Ook zijn we op een andere weg nog enkele sno-shoe hare's tegengekomen, en drie porcupine's (stekelvarkens).

Al met al weer een leuke dag geweest ! Geen internet, geen wifi, geen tv, geen radio, helemaal niks hier. Morgen in Dawson zullen we dit stukje met de foto's wel weer online zetten.

Stay Tuned !

Carin & Eric

Van Whitehorse naar Carmacks

Weer om 0700 uur aan het ontbijt, het was een beetje bewolkt maar (nog wel) droog. Rond 0815 waren we uitgechecked en verlieten we Whitehorse voor een betrekkelijk korte rit naar Carmacks over de Klondike Highway. We hadden dus de tijd, was iets van nog geen 200 km, over een geasfalteerde weg. Natuurlijk zijn bijna alle zijwegen en weggetjes wel van gravel, maar dat mag de pret niet drukken, toch ? Met zo af en toe een spatje regen, en zo af en toe felle opklaringen, was het geen verkeerd ritje.

Onderweg kwamen we langs diverse meren, oa Lake Laberge, Fox Lake, Braeburn Lake en Twin Lakes. Natuurlijk overal even van de weg af en her en der even kijken en genieten. En fotootjes maken ! Bij Braeburn in het beroemde giant cinnamon rolls restaurant hebben we een mega sandwich op en wat gedonken. Daarna door en uiteindelijk in Carmacks terecht gekomen, een dorp met tien huizen, 300 inwoners verspreid over weet ik veel hoeveel hectare, een tankstation, een hotel, een brug over de Yukon River en een restaurant.

We besloten om eerst door te rijden naar 5 Finger Rapids, ongeveer 25 km ten noorden van Carmacks. Dit is een vernauwing in de Yukon River, met enkele kleine eilandjes/rotsblokken in het water, waardoor het water meer snelheid maakt en het er wat spectaculairder kano'en is. Om op het platform bij de rivier te komen moet je ongeveer 220 traptreden naar beneden, en nog 2 kilometer lopen. Het was lekker weer toen we eraan begonnen, de Rapids zijn wel geinig om te zien, maar toen we terug liepen betrok de lucht, we hoorden een donderslag en de regen begon met bakken uit de lucht te vallen ! Er was even een buitje over de berg gekomen ! Gelukkig waren we al halverwege de trap omhoog, dus even een sprintje getrokken en een beetje nat de auto ingedoken ! Vandaag de beenspier oefeningen weer gedaan...

Het bleef nog wel even doorregenen, dus zijn we terug gereden naar Carmacks, hebben ingechecked en een biertje gedronken in de lounge naast het hotel. Zometeen gaan we wat eten en lopen daarna nog een rondje langs de Yukon River.

Morgen gaan we onderweg naar Keno City, een lekker stukje rijden over de Silver Trail. Kijken wat dat weer gaat worden, als alle 40 inwoners daar thuis zijn zal het wel een te gekke boel worden !

Stay Tuned !

Carin & Eric

Whitehorse

Natuurlijk waren we vanmorgen al redelijk vroeg wakker, zo rond 0545 uur, maar we besloten om toch maar even te blijven soezen na de lange dag van gisteren. En, we konden pas ontbijten vanaf 0700 uur, en we hadden nog geen zin om hier in het dorp wat te ontbijten. Dus, om 0701 stapten we de ontbijtzaal in en begonnen we met het eerste stevige ontbijt van deze vakantie: pancakes voor Carin, en een 3 egg omelette met ham/kaas/ui compleet met toast en hash browns voor mij. Carin had bacon bij de pancakes en die kreeg ik er ook bij...we konden waarschijnlijk wel de hele dag vooruit op dit maaltje !
Het zonnetje begon een beetje te schijnen, en we besloten om na het ontbijt direct maar eens door Whitehorse te wandelen. We liepen naar de Waterfront Walkway langs de Yukon River, en we spotten eigenlijk direct al een paar bevers en een vosje aan de overkant van de rivier. Dat was al lekker beginnen !

We hebben de hele walkway afgelopen, tot aan het SS Klondike, een oude rivier radarboot. Het rad zit aan de achterkant, en in de vroegere jaren vervoerde de boot gereedschap naar de mijnen en bracht het goud terug. Hierna zijn we teruggelopen naar het hotel en hebben we een taxi genomen naar het vliegveld om de rental car op te gaan halen. We kregen een zwarte Chevrolet Equinox 4x4 mee, ongeveer 38000km erop, en je kon goed zien dat-ie al z'n hele leven hier op de gravelwegen had rondgecrossed. Als wij er per ongeluk een krasje op maken zal dat niemand opvallen, er zitten er genoeg op (gelukkig wel kleine, het lijkt wel of deze auto ooit door een wasstraat met zand is gereden ofzo).
We reden eerst naar de lokale Walmart om het eea aan eten en drinken in te slaan, en wat andere attributen die we denken nodig te hebben (koelbox, microvezeldoekjes en ruitenschoonmaakspray). Toen we wegreden hoorden we op de lokale radio dat er op de Hamilton Boulevard een grizzly rond zou struinen en dat mensen moesten binnenblijven; wij op de map kijken, en richting de Hamilton Blvd ! Op ons gemakkie rondgereden, maar helaas niets gezien...Hierna zijn we naar de Miles Canyon gereden, een mooi stuk van de Yukon River die een diep uitgesleten canyon heeft achtergelaten.

Met een heerlijk zonnetje hebben we de trail langs de rivier gelopen, en het is inderdaad een mooi gebied. De Yukon River was erg vlak en prachtig blauwgroen. Er kwamen helaas steeds meer wolken en het werd donkerder en donkerder, en uiteindelijk hoorden we de onweersbui echt aankomen, het donderde al in de verte. We besloten terug te gaan naar de parkeerplaats, en een paar minuten voor we bij de auto kwamen begon het te druppelen, en toen we eenmaal in de auto zaten begon het door te regenen. Maar, we hebben een mooie wandeling gemaakt ! Omdat het er naar uit zag dat het nog wel even zou blijven regenen besloten we naar het hotel te gaan. Even douchen en ons gereed maken voor het dinner...Na de nachos, de burger en de sandwich hebben we nog een rondje aan de andere kant van de Yukon River gereden.Een mooie, slingerende gravelweg over enkele heuvels, tussen de bomen door en geen mens gezien.
Morgen gaan we onderweg richting Carmacks...

Stay Tuned !

Carin & Eric

Onderweg naar de Yukon

Vanmorgen om 0410 ging de wekker; wat een waardeloze tijd, veel te vroeg ! Maar het was voor een goed doel, want om 0445 stonden Jan & Anneke voor de deur om ons naar Schiphol te brengen. Alles ging voorspoedig, en een klein uurtje later leverden we de koffers in voor de vlucht naar Frankfurt. Alles werd doorgelabeld tot aan Whitehorse toe, alleen in Vancouver even de koffers oppikken en daarna weer op de transit band gooien. Vertrek vanaf Amsterdam keurig op tijd, aankomst Frankfurt effe later, en vertrek naar Vancouver stond gepland op 1330.

Alles leek prima op tijd te gaan, totdat er werd omgeroepen dat het vliegtuig naar Vancouver "kapot" was en niet gerepareerd kon worden. We moesten van gate 22 naar 23, daar stond een 747 klaar die naar Teheran zou gaan om 1400 uur, maar die mensen werden eruit gebonjourd, onze bagage zou overgezet worden van de ene 747 op 22 naar de 747 op 23, en dat zou een uurtje duren. Dus, vanaf Frankfurt gaan we waarschijnlijk weg met ruim een uur vertraging...Nou, dat werden dus ruim 100 minuten vertraging.10 over drie stegen we uiteindelijk op.De vlucht zou wel wat sneller uitgevoerd worden, en zou nu ipv 9 uur 50 minuten ongeveer 9 uur en 30 minuten duren.Hopen maar dat we de vlucht naar Whitehorse nog kunnen nemen op de geplande tijd.

En dat lukte gelukkig, We hadden tijd genoeg op Vancouver om door de douane te gaan, de koffers op te pikken, deze weer op de transitband te gooien en naar de gate voor de vlucht naar Whitehorse te lopen...

Het vluchtje naar Whitehorse duurde ook zo'n 90 minuten, en nu, ongeveer 2130 lokale tijd (0630 NL tijd) zitten we te suffen in het Best Western van Whitehorse...het lampje gaat uit, de gordijnen dicht en de oogjes toe...nog geen foto's, dat maken we morgen wel weer goed !

Stay Tuned !

Carin & Eric

Klaar met werken !

Vandaag hebben we de laatste werkdag gehad; het was even doorbijten, maar we hebben het gelukkig weer overleefd ! Carin was al enkele dagen vrij, en ik nu dus ook ! Morgen ons maar eens bezighouden met de koffer inpakken, en dan kunnen we er donderdag vanaf 0500 uur tegenaan ! Vanaf Amsterdam zullen we via Frankfurt en Vancouver 's avonds rond 2000 uur lokale tijd in Whitehorse landen. En dan is de dag wel weer lang genoeg geweest.

Gelukkig is er nu al zo'n 20 uur daglicht in de Yukon, en dat zal alleen maar langer worden als we dichter bij de langste dag komen. Het is dus geen probleem om 's avonds om 2200 uur nog een rondje in het (laagstaande) zonnetje te lopen tot middernacht, het kleine beetje schemering wat dan komt kan je niet als donker bestempelen...
Vanaf Whitehorse zullen we richting Carmacks rijden, dan door naar Keno City (Silver Trail - gravel), dan richting Dawson, vanaf Dawson naar Eagle Plains en de poolcirkel over de Dawson highway (alleen maar gravel), weer terug naar Dawson, dan naar Tok (Alaska), dan weer terug Canada in naar Haines Junction, dan door naar Haines (Alaska) , dan met de pont richting Skagway (Alaska), en daarna weer richting Whitehorse.

Een leuk rondje, en op veel plaatsen blijven we meerdere nachten. Zo willen we het Kluane NP goed bekijken (vliegtripje), de White Pass & Yukon route met de trein nemen, en her en der wat grotere en kleinere hikes maken (oa een stuk van de Chilkoot Trail in Skagway).En....we willen natuurlijk lid worden van de "Mummyfied Toe Club" in Dawson ! Wat dat is, dat zal je nog wel lezen als we eenmaal in Dawson zijn !
Verder zien we het allemaal wel weer op ons afkomen...

Stay Tuned !

Carin & Eric

We zijn er weer !

23 december stonden we rond 0830 op om even later in de taxi te springen richting Fort Lauderdale International Airport. We konden redelijk snel de boardingpassen en kofferlabels uitprinten op 1 van de self service apparaten in de terminal, meteen de koffers afgegeven en door de douane gegaan naar de vertrekhal. En toen was het tijd voor een ontbijtje, dat hadden we nog niet gehad. Er was een tentje die tot 1000 uur ontbijt serveerde, en 1 minuut voor 1000 bestelden we voor de laatste keer dit jaar de scrambled eggs, potatoes, bacon en toast. Nadat we dit op ons gemakkie hadden opgepeuzeld, was het tijd om naar de gate te gaan. Het vliegtuig zou om 1225 uur vertrekken, maar het was er nog niet toen we rond boardingstijd daar stonden, en uiteindelijk hadden we ruim een half uur vertraging op de eerste vlucht naar Newark. Vlucht was verder wel oke, een kort vluchtje van nog geen drie uur.

Op Newark hadden we nog tijd genoeg over, ondanks de vertraging. Koffers waren doorgelabeld, en omdat we de USA zouden verlaten hoefden we die ook niet op te pikken en op een transit band te gooien oid, iets wat we tijdens de heenvlucht wel moesten doen in Washington-Dulles. We hadden gisteren toch maar een upgrade genomen naar comfort plus stoelen, heb je toch net wat meer ruimte.De vlucht vertrok op tijd, en na een makkelijke 6 uur en een beetje stonden we om 0715 weer in Amsterdam. Jan en Anneke waren al vroeg uit bed en stonden ons alweer op te wachten. Na een bakkie hollandse koffie op Schiphol zijn we weer naar huis gereden, en zat het er weer op voor dit jaar !

Al met al een prima cruisevakantie geweest, een goede week ervoor in San Diego gehad, fantastisch weer gehad (tussen de 25 grd en 36 grd), en weer veel gezien in centraal Amerika en Panama.

Iedereen natuurlijk weer bedankt voor het meereizen en voor alle reacties op de verhalen ! Enne...over 5 maanden vertrekken we voor de volgende trip...

Stay Tuned !

Carin & Eric

Achttiende dag - Fort Lauderdale

Fort Lauderdale, we zijn weer op de vaste wal! Vanmorgen rond 0600 uur, we waren nog niet eens wakker, lag de Westerdam alweer vast in Fort Lauderdale, en daarmee eindigde het cruise avontuur door het Panama kanaal. Zelf stonden we om 0700 uur op, het was net een beetje licht aan het worden, en na een ontbijtje was het wachten tot we van boord mochten. Rond 0845 konden we van de boot af, en moesten we aansluiten in de rij voor de douane. Het was net of we weer op een vliegveld waren, het duurde ongeveer 3 kwartier voordat we met de koffers door de douane waren en we buiten de terminal op zoek gingen naar een taxi. Die was zo gevonden, en we scheurden meteen naar ons hotel voor 1 nacht, het Snooze hotel aan de North Fort Lauderdale Beach Boulevard...ja, precies tegenover het strand.

We moesten even wachten tot de kamer gereed was, we hebben effe gerelaxed op het dakterras, maar om 1100 uur konden we erin. We hebben daarna eerst een stuk over de boulevard gelopen, her en der een drankje en een lunchje gedaan, maar helaas, het werd toch wel weer warm met 26 graden, dus we besloten toch maar om op het strand en in de zee wat te gaan klooien en af te koelen. Daarna natuurlijk even terug om het zand uit je naad te spoelen, en op zoek naar wat voedsel.

We kwamen langs een Hooters, en daar hebben we maar wat gegeten, je moet toch wat. Uiteindelijk vanaf 2000 uur nog ergens op een terrasje een prosecco en een roseetje naar binnen gewerkt, en dat was het wel zo'n beetje.
Morgen vertrekken we om een uur of 0900 naar het vliegveld, om onze vlucht van 1225 uur naar New York te nemen. Daarna door naar Amsterdam, en zondagochtend zouden we dan weer in NL moeten zijn. Misschien komt er morgen nog een verhaaltje vanaf 1 van de vliegvelden, zoniet, dan komt dat vanaf thuis wel.
Oja , vergeet vooral niet om de time-lapse video van onze Panama kanaal dag te bekijken ! Hier kan je die vinden , duurt ongeveer 5 minuten : Panama Canal time lapse

Stay Tuned !

Carin & Eric